Pagina's

zondag 5 maart 2017

zo zit dat



Elke fiets mag ze dragen
vaak gewoon zonder te vragen
soms zijn 't hele dunne of platte
dan weer van die volle bolle
met regen zitten ze onder de spatten
die strakke laten niet met zich sollen
als t goed is hebben we allemaal er twee
en wij mensen zitten er mee

vrijdag 3 maart 2017

over vroeger en dromen


Deze opsomming is een onchronolische, onlogische opsomming van droomjobs, hersenkronkels en wereldbeelden die ik had. 

1. Zuster directrice
Ik ging naar een katholieke meisjesschool, in een blauw wit uniform waar de baas een zuster met kap was. Deze situatieschets is niet onbelangrijk me dunkt.
De zuster in kwestie sprak iedereen aan met vriendje, wreef in haar handen, wandelde genadeloos langs de rij om te zien wie er babbelde of niet.
Maar kijk, ik vond dat fascinerend. Een vrouw met dag in dag uit een kap op haar hoofd, hele dagen in't grijs gekleed en waar niemand de echte naam nog van wist. In elke poëziealbum schreef ik op dat ik zuster directrice ging worden.
Tot de dag men besliste dat nonnen hun kap niet meer mochten dragen en er onder die kap geen paars haar ging maar ook een grijs kopke schuilging, stopte mijn adoratie. Teveel grijs is voor niemand niet goed.

2. Arts zonder grens
Mijn ouders kende een dokter en die kwam geregeld op bezoek. Hij bracht naast geweldige verhalen ook steeds kleine dingen mee. Dingen die ik niet kende of nog nooit van gehoord had. Dingen die mijn fantasie prikkelde. Ik wou dat ook. En dat ge voor dokter lang moest studeren nam ik er maar bij. Tot na mijn eerste jaar Latijn en ik ook besefte dat je bloed moest kunnen zien. 't was rap gedaan.

3. Uitvinder
Ik was iets ouder toen ik uitvinder wou worden. Net niet oud genoeg om te beseffen dat ge daar ongelooflijk verstandig, praktisch ingesteld of geniaal voor moest zijn. Maar bon staan in mijn hoofd op mijn paklmares: de frietbus (een bus om de wereld rond te reizen en frieten te bakken waar ge komt, de olie gebruik je als een soort brandstof), de warme brooddoos (zoiets dat de mijnwerkers vroeger hadden, leerde mijn zus me achteraf) , de nooit vuilwordende schoen, de grassprietteller.
Maar ik vond vooral dingen uit die al bestonden :)

4. beroemde actrice
Ohja, echt waar. Beroemd, geliefd, Hollywoodstijl enal. Ik deed zelfs ingangsexamen op Herman Teirlinck voor Dora Van der Groen. Meer kan ik daar ook niet over vertellen, buiten dat ik 3 keer binnen moest gaan, een twijfelgeval was en dat dat nooit een echt goed teken blijkt te zijn.

5. journalist
Wat hield ik van schrijven. Ik was 9 als ik mijn eerste boek begon te schrijven. Een plot had ik altijd meteen, ik speelde mijn eigen hoofdpersonage, verzon dagboeken voordat Sara dat deed, ... Ik maakte in het middelbaar een tijdschriftje waar je jou kon op inschrijven (vrienden van de Jézu heette het) met allerlei waar én niet waargebeurde dingen. Toen ging ik in het leerlingenparlement en werkte met mijn 3 bestie's van toen aan het schoolblad (druppel), ik solliciteerde voor Maks! (jongerenblad toen van Klasse) én mocht daar in de redactieraad zitten elke maand. Ik was 20 als ik mijn eerste blog begon (dit is nummer 5 en de langstlopende). 

Maar de dag dat ik moest kiezen wat ik ging doen (na het mislukte ingangsexamen) koos ik voor de job die iedereen al ongeveer 15 jaar lang zei dat ik ging doen én voor de job die ik zwoor nooit te doen: onderwijs. Mannekes, wat ben ik blij met mijn droomjob.
En jullie, wat wouden jullie worden? Werden jullie wat jullie wouden? 

donderdag 2 maart 2017

beestenboel

Da'k hier nog een verhaal heb voor u, zei ik tegen haar.
Dat ge maar vlug zwijgt, zei hij tegen mij.
En als er nu iets is dat ge niet tegen mij moet zeggen is't da'k moet zwijgen, Gilbert.

Dus bij deze, kunt gij in primeur lezen waarom wij geen huisdieren (meer) hebben.
Want vroeger was dat hier ne beestenboel. Ewa katten, honden, kippen,...
Uiteraard liepen die niet allemaal binnen, wij zijn zo geen mensen.
Het is voor de situatieschets.

Gilbert was in zijn jonge tijd ne viriele man. Zo't slag van...k'hem goesting dus gij ook.
En hij had sjans dat het (meestal) wederzijds was.
Maar ge kent dat, soms wilt ge er wat sneller vanaf zijn en dan draait ge u om en dan deed ge het op z'n hondjes.
Gij content, hij content, alleman content, toch?

Op een bepaald moment was't van dat. En terwijl ge op uw handen en knieën zit en hij achter u op zijn knieën zit en ge vollenbak bezig zijt en ge plots iets harig voelt passeren onder u, dat weet ge het...die kat moet buiten!

Z.A. Van Elders 


woensdag 25 januari 2017

*glittertime*


eat glitters
and
shine 
all day

Dat vind ik nu ne keer een goed advies. 
En in plaats van op te eten (ge weet maar nooit wat die glitters met je lijf doen én wat
Pascale Naessens daar van zegt) verwerkte ik een lap glitter stof tot een sweater.

 Ik kwam net toe.

 Maar dat liet ze niet aan haar hart komen.
(net als de te lange mouwen, te brede halsopening, steeds terugflappende zoomboord --> tips welkom)

stof: geen idee meer
patroon: Leonora Sweater, LMV (editie sept- okt 2015)

donderdag 19 januari 2017

het leven zoals het is

Dit gaat over de dag dat ge van rodeloperkapsel deed.

Ge hebt al heel uw leven lang haar. Buiten die keer dat ge dacht dat Nathalie Imbruglia haar haar het uwe kon zijn. Bij deze een herinnering: ge staat niet met kort haar. En ik kan al meteen bevestigen dat als je jouw haar knipt, het niet sneller groeit. Echt niet. Net zoals mayonaise smeren. Het werkt niet.
Maar ge doet al heel uw leven dat haar op een staart. Of 2. Of 3. Of ge vlecht het in. Of ge doet er een dot in. Of 2. Of 3. Ge gaat er mee slapen, ge staat er mee op en ge vertrekt zo naar uw werk. Ge kamt uw haar dus enkel als ge het wast. In mijn geval is dat dus 1 keer in de week. Of met de feestdagen doet ge al eens een effortje met een keer extra.

Maar toen besloot ge het anders aan te pakken. Ge zag al die celebrities met schoon lang en blinkend haar verschijnen.  En ge dacht: ik wil dat ook. Dus ge waste uw haar, ge kamde het tot in de puntjes en ge liet het los.

Het waaide in uw gezicht, maar dan kont ge nog mee leven. Het bleef hangen in uw rist, dat deed pijn, ge geeft dat eerlijk toe. Uw kinderen trokken eraan, da’s dan weer een kwestie van afleren. Ge moest het elke dag kammen, maar kijk, dat inplannen lukte nog net. Maar toen het in uw mond vloog en aan uw sjiek bleef hangen, pakte ge het eerste beste ding om bond ge het weer samen.

Strak naar achter. Een beetje messy, dat moet ge toegeven. Maar hé dat doen celebrities toch ook?

Maar hoe ge nu die sjiek eruit krijgt nadat ge het als elastiekje gebruikte én er mee geslapen hebt, weet zelfs tante Kaat niet.

Z.A. Van Elders