Pagina's

donderdag 31 januari 2013

en nu gijlen

Situatieschets:
Op een schone vooravond...
Ergens in een Vlaams dorpke...
De ene lag in de zetel, de andere aan de computer aan't werk.

En neen ge moogt niet raden wie ik was.

- Zoetie?
- mmmm
- zijde aan't luisteren?
- mmmm
- serieus hé?
- mmmm
- Als dat nu een jongetje is, gaan we dat dan onze eerste jongensnaam geven?
- m
- (onverstoonbaar verder taterend) Want we hebben diene toen niet verklapt aan de mensen hé, wat peisde?
- mmmm
- Ge zijt niet aan't luisteren!
- mmmm

Gewijzigde situatieschets:
De ene lag al in bed, de andere komt erbij.


En neen ge moogt nog steeds niet raden wie ik was.

- Wat was eigenlijk Ida hare jongensnaam?
- Weet ge dat niet meer?
- Ik heb zitten peizen maar kweet het echt niet meer.
- Ah. Kamiel hé.
- Kamiel? (ongeloof)
- Ja, Kamiel (bevestigend, ik had zelfs twee kaartjes gemaakt!)
- Kamiel? (nog meer ongeloof)
- eu, ja (tikkeltje onzeker.)
- Serieus, Kamiel? Maar echt? Kamiel
- slik*
- Waar zaten wij met onze kop. Toch gene Kamiel zeker?
- ...
- Serieus, Kamiel. Allez, sjans dat het een meiske is geworden.
- ...
- Kamiel. Dat kan nu toch niet?

Laatste situatieschets.
Kamiel zal het dus niet worden. Hij vindt dat niet meer schoon. Echt, elke keer als hij mij ziet, grinnikt hij en schudt hij zijne kop.

Probleem:
Hoe gaan we dit schoon dolleke dan wel noemen? (we staan open voor alle suggesties, ook meisjesnamen :)

maandag 28 januari 2013

smospot

We hebben er hier eentje rond lopen. Een geweldig smospot. Alles wil ze alleen proberen. En smost ze er vrolijk op los.
Geen probleem. 
Normaal toch niet.

Tenzij het om youghurt, spaghettisaus, soep, rode kool, ...kortom haar weekmenu gaat in combinatie met propere kleren. Zo van't slag "wemoetenstrakswegduskleedtumoederuwatschoonaanenprobeertnueensniettesmossen" - kleren. 

Ge zou dan wijs en voorzienig kunnen zijn. Helaas zijn dat net de genen waar mijn gezusters mee gaan lopen zijn. (net als het kookgen, huisvrouwspelengen, slaapnekeergoeduitgen en hebtgeneschrikvanspannendeseriesopteeveegen.)

Gelukkig deed Karen mij er aan denken dat zij een patroontje maakte om al die toestanden te vermijden.

Iets vestimentaires compleet not done, maar geweldig praktisch.
En soms moet iets niet schoon zijn als't enige doel is om't vuil te maken, toch?




 
noot aan mezelf: Sofie, als ge dat nog eens doet, gebruikt u "logischeverstandgen" en neemt brede biais, doet het op de tiretten dat ge diene handdoek tenminste kunt overlocken, naait uw mouwen aan dezelfde kant vast want losmaken in badstof gaf u bijna een beroerte en pakt ne foto vóór dat uw slab gebruikt is. (Ahja en vergeet deze noot dan ook niet te herlezen... u kennende)

zaterdag 26 januari 2013

instant happiness

Ida (l) winokio
 we (l) snow
I (l) lachebekjes, nektapijtjes, soepstengels,... zeker als dat allemaal samenkomt
en... (l) babybezoekjes met zelfgemaakte cadeautjes, zeker als dat in een wonderschoon stofke is.

veel liefde (l) dit weekend, van hier tot daar!

maandag 21 januari 2013

open brief aan de dochter

Liefste Ida,

ja ik begin met liefste. Meestal betekent dat niets goed. Maar dan gaat ge dat hier misschien verder lezen. 't zou vree handig zijn mocht ge al kunnen lezen. Zo zout ge dan uw traag stapgedrag kunnen compenseren en zouden we geweldig kunnen uitpakken. Zo zijn we, hé.
Maar bon, aangezien ge voorlopig enkel in 't Russische en Servisch- Kroatisch leest, bewaar ik deze brief. Voor later. Als ge groot zijt. Dat ge het beseft.

Dat ge beseft dat 'k het allemaal voor u doe. En voor uw broer of zus, maar dat schaap weet nog van niets. Laten we het zo houden, oké? Ik zweet me te pletter, stik me onnozel. (kben nooit vies geweest van een overdrijvinkske op tijd en stond)
Allemaal voor u.
Jaja, gij. De liefste Ida. Meestal toch. Als ge van mijn bloemen blijft. En mijne versgestreken was. En uw snot in uwe neus houdt, dan komt dat goed met die liefste.

Ik doe het dus voor u. Dat ge kunt spelen. Uw sociale vaardigheden kunt ontplooien. Ik lees er boeken voor. Ik laat me assisteren. Door Jan en alleman, hé. Van't vrouwelijk geslacht. Die allemaal, ja!

En dat het broekske vasthangt omdat anders geen zicht is, dat achterste, dat beseft ge nog niet. Peis ik.
En dat ik er een naald ben in verloren, dat weet ge nog niet. Ge voelt dat niet. Dat heb ik getest. Ge krijgt die naald er ook vanzeleven niet meer uit. Dat heb ik ook getest.

Dus, liefste Ida.
Als uw moeder (ook de liefste, kunnen we dat ondertussen ook afspraken?) een pop voor uw maakt. Dan speelt ge daar mee. SPONTAAN.
Goed gelezen. SPONTAAN. Met liefde. Enzo!



En ge smijt die niet, ik herhaal de niet, bij uw vuile pampers.

de foto van tussen de vuile pampers heb ik achterwege gelaten.
Ge verstaat dat wel hé, gevoelige lezers enzo


Waarvoor mijn dank.
Uw moeder.
Mama,
Sofie maar dat moogt ge nu nog niet weten. Oké?





zondag 13 januari 2013

Snot

Men neme groene of gele snottebellen. Van die dikke slierten. Ge kunt er net niet aan met uw tong. Maar als ge lang genoeg wacht wel. Awel. Die. Neemt. Ge.

En oftewel eet ge ze nu op. Of wrijft ge ze aan uw broek, zetel,... Of vangt ge ze met ne zakdoek.
En die zakdoek vist ge uit uwe zak. Meestal 't geval. Of hebt ge dan genomen uit een zakdoekendoos met hoes. Sinds een week hier af en toe het geval.

 Recept 16 uit Zo geknipt, maar dan anders. Met toile cirée en niet omkeerbaar.

En als ge sjans hebt, steekt er ook zoiets in min formaat in uw sjakos. Ik heb de mijn allemaal weggegeven.
Maar dat geneert niet, ik heb een lange tong ;)



donderdag 10 januari 2013

potlodenrol

Al sinds 2008 een groot succes
(of in mijn geval 2011 en af en toe een minder groot succes)

Op zich niets speciaals...

Maar als ge daar de naam van uw dochter op hangt, kunt ge alleen maar gloeien van trots en concluderen dat 2013 geweldig kleurrijk zal worden ;)


maandag 7 januari 2013

iets met blauwe bollekes

Kent ge ze nog? Die zus van mij?

Ze vroeg een GSM-hoesje
Dus ik vroeg de afmetingen.

Daar bleef het bij. En af en toe ne keer een steek onder water over hoe lang ze al niet moet wachten op dat hoesje. En dan één terug over dat ik nog steeds wacht op haar maten. Van de'r GSM hé.

Tot vandaag. De maten werden doorgegeven. Eindelijk. En het hoesje werd gemaakt. Eindelijk.


Maar dat niet alleen. Ge liet u eens gaan. 
Aangezien ge nog geen label hebt, stopte ge er iets blauws met bollekes tussen. 
Aangezien uw zus al lang had moeten wachten, maakt ge nog iets. Ook met blauwe bollekes: ertussen en erin ;-)




oranje stof: Ikea
groene bollekesstof: Modecoupon, Sint - Niklaas
groene stof: werkelijk geen idee meer over
dat met blauwe bollekes: Hema
zakdoekjes: Casa
patroon zakdoekenhoesje: So Filles
patroon GSM: uitgevonden

Pst: Kent ge mijn verhaal van de sjaal nog? Zelfs mevrouw/mijnheer Veritas reageerde. Tss, hoe zot is dat!

zaterdag 5 januari 2013

zondag = bezoekdag

Morgen komen er hier 2 vriendinnen op bezoek. Van 't slag dat ge niet veel ziet maar als ge ze ziet is't met pannenkoeken, chocomelk, veel gelach en spijt in't hart dat altijd zolang duurt voor ge ze ziet. Maar morgen is't nog eens van dattum. En ge kijkt daar naar uit. Echtentechtig waar.
Te meer omdat ze nog niet op de hoogte zijn van uwe "toestand". Ja mannekes, die verwachten een groot, slank en blond iemand (ahum, ahum, ahum) die zullen nogal verschieten ;)

Om dat verschieten wat op te vangen maakte ik cadeautjes. Wat kan ik nog niet vertellen. Ahneen. Maar de verpakking wel al. Ahja.
Ook zelfgemaakt. Via tinternet en mijn logisch verstand (ahum, ahum, ahum..is dat nu de tweede keer dat ik hier de waarheid verdraai in één bericht?)

Van papier, plakband en een lintje.


't voelt nogal babyborrelachtig aan. Kweetet. Die kleuren. Tsss. Dat steken we dan op de hormonen. Goed?

Voor wie wil, leg ik het stap voor stap uit. En dan kiest ge zelf maar uw kleuren.

vrijdag 4 januari 2013

een sjaal met een verhaal

Zet u. Op't gemak. Want hier lees je over de sjaal met een verhaal.
of omgekeerd.

Het verhaal over de sjaal.

't begon allemaal met een bezoek aan de Veritas. En een grote bol oranje wol. Toen ge die zag liggen en naar uwe eigen sjaal keek, dacht ge: tijd voor ne nieuwe.
Ge zag uzelve al met een gehaakte cirkelsjaal zitten met een kop koffie ergens op een terras bij winterse temperaturen.Ge hebt een geweldige fantasie, want ge lust helemaal gene koffie.

Dus ge begon eraan, te haken. Toen hij bijna af was, bleek hij nogal strak rond uwe nek te zitten. Zo strak dat ge na ne minuut al wat blauw aanliep en ge Tom moest roepen om u te bevrijden.
Zo gezegd, zo gedaan. Ge trok gans uw haaksel terug af. En ge besloot ne gewone sjaal te haken.

Bleek dat ge er ene mee kom doodslaan. Echt dood. Nu dat was niet precies een goed voornemen voor 2013. Dus ge trok den boel nog eens uit en ge ging breien.

Iemand leende uw grote breinaalden, zette u op en ge waart vertrokken. Om te ontdekken wanneer uwe bol op was, dat diene sjaal veel te breed én te kort is. En dat ligt niet aan uwe nek, voor de duidelijkheid.

Dus ge trok het allemaal voor de laatste keer uit en ge begon opnieuw.
12 steken steeds: 2 R en 2 averechts en na 2 rijen wisselen. Of zoiets.



En nu is hij af. Eindelijk. En het verhaal zou een happy end kunnen krijgen, ware het niet dat diene sjaal veel te warm is voor deze winter of omgekeerd.