Pagina's

zaterdag 30 januari 2016

gemaakt,gevloekt, weggelegd, afgewerkt, verloren, alweer gevloekt en gevonden

Dit kleedje heeft al een hele geschiedenis achter de rug.

De samenvatting las u sowieso al in de titel.
Ge weet dus al dat het goed eindigt. Oef!

Als ge graag eens de miserie van een ander leest, zet u gerust wat gemakkelijker. En stop vooral niet met lezen.
Ida koos zelf de stof. Uiteraard is dat met wat roos en in een kleurenpalet dat niet mijn voorkeur draagt.
Maar als trouwe lezer weet u dat ik mijn dochter niet gemakkelijk in een kleedje krijg, dus als ik er niet wil aan zijn voor de moeite, laat ik haar kiezen.

Het model dat staat al sinds van katoen te blinken in mijn patronenmapje op de computer. Getekend door een madam met oog voor detail, perfectie en die stoffenkeuzes, mannekes, om van te kwijlen, ze bestaan. En neen ik ken haar niet persoonlijk, ik ben een afstandsvolger. Maar mannekes ik kan jaloers zitten kijken naar wat moois zij allemaal maakt.

Toen zij ooit met dit idee afkwam, dacht ik enkel...waaw (en willen en wel nu meteen)
Gelukkig bracht ze ook in "den tijd" van Van Katoen een patroon uit. Ik was er als de kippen bij om het te kopen.

En het wachten kon beginnen.

Want die dochter van mij, die groeit maar traag, zo traag. En meestal vind ik dat fijn zo. Ze mag nog heel lang klein blijven maar heel af en toe werd ik wat ongeduldig.

En zie nu. Ze is, eindelijk (of toch niet), groot genoeg om haar eerste Antoinette aan te doen. Zonder strik. Dat kan ik niet zo goed. Maar met kraag.

En met miserie. Want gouddraad stikken blijkt niet het favoriete soort draad voor mijn machine. Het gouden draadje dat aan de zakken en armsgaten zit, bleek ook een trapje te hoog te zijn voor mijn machine. Datzelfde machine dat zijn beste dagen lijkt gehad te hebben. Of misschien dringend nood heeft aan een onderhoud. Dat kan ook :)
Het was af tegen nieuwjaar. Zoals ik gedacht én gepland had. Die twee komen helaas niet altijd overeen. Maar nu dus wel. Maar toen legde ik het kleedje weg. Om pas een maand later terug te vinden. Serieus. Een maand.

  En de dochter...die wou het aandoen. Al een klein succesje!



stof: Kokka, plaatselijke stoffenwinkel Juist gepast.
roze stof: voeringsstof en rits, Veritas

bijpassende gouden gilet JBC (maar die lag op de grond, mevrouw heeft zo haar willetje)

woensdag 20 januari 2016

Kids Proof

Gelijk elk jaar hebt ge goei voornemens.
Een aantal waarvan ge nu al weet dat ge die toch niet kunt halen. Dat maakt u niet depressief integendeel, het zegt precies hoe gij u voelt tegenover al die goede voornemens...

Maar éénn voornemen wilt ge echt doen. Ge wilt elke maand (minstens maar laten we realistisch blijven) op stap gaan naar ergens waar uw koters er ook iets aan hebben.
oké, de jongste is een moeilijk doelpubliek dus mikken we op de oudste 2. Respectievelijk 4,5 en 2,5 jaar oud. Kleuterschoolgaand dus.

En wij trokken zondag naar Brussel.
En vonden een museum met computers,
 en andere interactieve toestanden,
 waar we even mochten lopen
of waar we moesten gaan lopen

We mochten er zelfs telefoneren
 en dino's nadoen
 en zelfs in het zand spelen
Voltreffer.

Info
Museum voor Natuurwetenschappen,Vautiersstraat 29, 1000 Brussel
kleine parking voor het museum, wij hadden geluk, maar ik vermoed dat je wel even kunt rondrijden om te parkeren.
https://www.naturalsciences.be/nl/museum/home

Ida en Oscar waren moe maar voldaan nadat we ongeveer 4u in het museum (met lunchpakket) hadden rondgestapt.

Heb je zelf nog tips doenbaar voor een jong publiek laat maar weten, want februari komt eraan :)