Pagina's

zaterdag 23 april 2016

Grace voor Florence

Toen het eerst volgende kleine meisje werd geboren, zusje van hem, zocht je het wereldwijde web af op zoek naar een klein en schattig patroon.

Heel lang heb je niet moeten zoeken. Gelukkig telt blogland ook mensen die gratis dingen delen en geven ze jou zo de kans ook eens kennis te maken met andere technieken dan die je die je gewoon bent...
en is het niet zo dat kleine meisjes af en toe een kleedje verdienen met een heel gracieuze naam?




Patroon: Grace (gratis aangeboden door Griet, www.emmaenmona.blogspot.be)
Stof: rest van hier  en hier en hier en ge wilt niet weten hoeveel meters ik nog liggen heb

Maar wat ik me dan afvraag. Ik maakte (zelf dus) het kleedje en kocht nog een giletje erbij in een zeer gekende/voor mij verslavende kinderwinkel.
Hoe doen jullie dat voor kraamcadeaus?


dinsdag 5 april 2016

samenwerkende vennootschap

In ons huis hebben we,tijdens de verbouwing, gekozen voor grote ramen.
Dat maakt dat wanneer we door het grote raam achteraan ons huis kijken, dit zien:


(allez eerst onze tuin hé)

Maar aan de zijkant, zien we een betonnen platen.  Zo in den tijd geplaatst zodat je zeker geen contact moest hebben met je buren. Zo platen, helaas.

Kijk, ik had al verschillende ideeën geopperd: grafitti, kaleien, hangende tuinen met palletten, mostekeningen,...
Helaas kwam Tom altijd met overtuigende tegenargumenten zodat we op die betonnen platen bleven kijken.

Nog meer helaas hebben we ook niet het budget om zotte kosten te doen, want ons huis is bijlange nog niet af.

Maar toen zag ik iets, overtuigde Tom en we maakten dit:


Naar deze pin.

Hij dacht na over de verschillende mogelijkheden, welk materiaal, mat een aantal dingen op.
Hij stuurde mij op pad om bloemekes te kopen.

Toen gingen we aan de slag. Hoe dat we dat deden?
Wel jullie krijgen HIER gratis ende voor niets hier alle info.





Ten huize nummer 89 vanaf heden 2 fiere gezichten te zien en voorlopig ook nog schoon bloemekes, eens zien welke van de 2 het langst zal overleven ;)

zaterdag 2 april 2016

over mijn gelijk halen

In ons huishouden zijn de rollen verdeeld.
Dat is zo gewoon gekomen. De ene doet dat, de andere doet dit.
We hebben het daar nooit echt over gehad, we zijn er zo in gegroeid, gelijk de mensen zo schoon weten te zeggen.

De manier waarop we dingen doen, daar zit een groot verschil in.
Tom is perfectionistisch, maakt plannen, bekijkt voor en nadelen, handelt pas bij een soort van zekerheid, past aan waar nodig. Ohja en vermeldde ik al perfectionistisch?
Ik haal iets in mijn hoofd en voer het uit. Tegen beter weten in. En dan moet ge toegeven dat hij wel gelijk had. En dan neemt ge u voor om het de volgende keer anders te doen. Tot die volgende keer.

Dan moet Tom me weer midden in een proces bij staan. En meestal laat ik dat toe, want anders wordt het toch een fiasco.

Maar zo af en toe wilt ge gewoon bewijzen dat ge gelijk hebt.

Men neme een wit tafeltje van een grote Zweedse keten.
Zo een tafeltje dat al bijna 10 jaar dienst doet als salontafel bij jullie en dat niet in al te beste staat verkeerd.
Men neme van een andere keten een spuitbus goud.
Men plakke wat plakkers en men begint te spuiten

Men houdt geen rekening met druk, ideale spuitafstand, wind,...
Men houdt er geen rekening mee dat het experiment wel eens zou kunnen lukken
Men houdt geen rekening met de tips die Tom geeft over de manier van plakken, meten, afsnijden,...

Men drukt gewoon op de spuitbus en begint eraan.





Ziet er keischoon uit, toch?

toch? Toch? Toch?

En u zit nu te wachten op de maar.

Wel hier is ie dan...dan toon ik u nu waarom ik af en toe wat meer de dingen moet overdenken.


Lichtelijk scheef geplakte plakband en een geheel dat niet proper is afgewerkt. Maar die blaasjes, die waren er al (= slechte staat, remember)

Het had schoon kunnen zijn, niet waar?

#entoenhadhijweergelijk
#maarhey,wehebbennogzoeentafeltje
#aldoende,leertmen

En bij deze...ik kan al niet wachten tot we ons (oh jawel, we kunnen ook samenwerken) project aan jullie kunnen voorstellen. Maar daarvoor moet ik nu nog even schuren.
Op mijn manier, dat spreekt :)