Pagina's

dinsdag 24 december 2013

Prettige feesten

Wijlen trekken er even tussen uit.
Waar zee, wind en zand samen komen.
Alsook mijn zussen.
En mijn ouders

En wijlen dus;

En we doen daar iets op de bus.
Gemaakt met superveel concentratie en geduld.




 En 't was ook een beetje bandwerk.




Geniet ervan, wijlen gaan dat ook doen!

Ps: aan alle die een kaartje verwachten, kleine kleuters kan je helaas niet lang dwingen om aan bandwerk te doen. Het wordt een projectje van lange adem :)

zondag 22 december 2013

almost perfect

Vorige week werd Oscar gedoopt.

Pas op bij ons is dat niet simpel. Ida haar doop hebben we 2 keer moeten uitstellen. Eerst lag zij in het ziekenhuis, dan de mama van Tom en uiteindelijk hebben we het heel klein gehouden omdat de mama van Tom er anders niet meer bij kon zijn.

Voor Oscar werd het ook spannend. Donderdag tot en met zaterdag zeer hoge koorts. Zaterdag werd Ida goed ziek, maar op zondag kon er gedoopt worden.

(ik probeer Tom te overtuigen dat het allemaal tekenen zijn van God omdat wijlen niet getrouwd zijn, maar hij wil niet meegaan in mijn verhaal ;) )

Ergens in september zag ik
 en 

Toen zag ik het voor mij. Een oker (superzacht) velouren broekje met vogeltjeshemd voor Oscar en een oker (nog steeds superzacht) velouren kleedje voor Ida met vogeltjesaccenten.

We noteren september.
We kochten het in oktober.

We begonnen eraan in december.
Too late. Uiteraard. The story of my life begon...

Ik wou dus een okergeel kleedje met vogeltjesaccenten. Maar knipte alles mis.Ook al uiteraard. Dus het werd een vogelkleedje met okergele accenten.
Ik gebruikte de basisjurk uit SVDHZ maar combineerde met de omkeerbare top. Idee gepikt van Leen

  

Let op het vogeltje op de buik. Loopt perfect door. Na 50 keer driegen ofzo.


De jurk is eigenlijk volledig omkeerbaar (had ik zo'n rits gebruikt, herlees de titel nog eens)
En een aan foto?




Maar toen moesten we vertrekken of we kwamen te laat (ook uiteraard)
En daar deden we wat we moesten doen

 Ohja en ons reuzeke mocht even van Jezus spelen.In gekochte kleren. Almost perfect, hé :)


 stof: Stoffen van Leuven

zaterdag 21 december 2013

waarom het meer dan een maand geleden is...

dat u nog iets las hier.

Ik kan u minimum 60 uitvluchten opsommen. De één al wat doorslaggeveriger (als dat nog geen woord was, dan is dat bij deze één) dan de andere. Maar ik ga u mijn hersengekronkel (tja 60 is misschien toch wat veel) besparen en gewoon doen alsof het vorige week was dat ik iets postte.

En dat was een vinktas. Awel nu terug. Voor de andere.
Dus ook wat anders.

 Maar weer met zakjes in.
Maar ge moet geweldig goed zien om ze te zien, hoe professioneel is dat? (en dat zelfstoef stinkt, neem ik er graag bij,..ik kom toch niet meer buiten vandaag ;) )



Alleen moet ik ze nog afgeven. Bwaja ik kan gerust weer een stuk of 60 uitvluchten vinden waarom ik dat nog niet deed ;)
En morgen toon ik u dit of toch wat er onder de rode gilet zit.

Tenzij ik weer geweldig veel uitvluchten vind om mijn strijk niet te doen. Dan zal't voor overmorgen zijn.


stof buitenkant: Stoffen Van Leuven
tassenband: idem
patroon naar Vink 
stof zak en voering: Ki en Ko

vrijdag 15 november 2013

nachtleven


Oscar is groot (en ook wel een beetje dik, al ben ik de enige die dat mag zeggen).
Oscar is lief (en de liefde tussen hem en zijn zus is onbeschrijfelijk, wijlen onthouden dat, 't staat in ons geheugen gegrifd, voor als ze elkaar beginnen aan te vallen).
Oscar is schattig (en nu vooral aan't brabbelen, bellekes aan't maken, dadadadada aan't zeggen en lachen hé).
Maar Oscar is vooral geen slaper.

Ik heb nog nooit zo'n zwaar nachtleven gehad. Dit weekend werd hij dan nog eens ziek. En toen sliep bij in totaal 12 u. Op een heel weekend. En ik dus ook.

Maar hij is lief. En als hij wakker is, is hij (na een tijdje) ook vrolijk.
Maar ge moogt er gerust op zijn ik spreek hem op zijn gedrag aan, binnen een jaar of 15, als hij wilt uitslapen ;)

Dit gezegd zijnde, komt ge hier niet om te lezen hoe weinig ik slaap en wilt ge een naaisel zien. Liefst 2, maar daar doe'k niet aan mee ;)

(tussen haakskes, ge moogt mij wel een update van thuis geven, want ik kan niet meer volgen hé, da's zowat mijn ikvalinslaapvoortvuur!)

Dus een naaisel. Voor de zus. De wulpse.
Om 2 redenen: dankbaarheid en fierigheid. Het laatste omdat ze terug studeert.

En vanaf heden in stijl.

Met een vinktas

Met een kleinere bodem, perfect voor een classeur. En langs binnen wat zakjes met elastiek. Om toch wat orde in de chaos te scheppen. 

 Succes!

zondag 3 november 2013

ik heb nog nooit...

Ken je dat spelleke? Awel ik heb een aantal dingen nog nooit gedaan, die de meeste mensen onder jullie wel al deden. En omgekeerd. Maar die ga ik hier niet allemaal publiceren. Ahneen, ziet dat ik er één vergeet en dan peizen jullie verzekerst: WTF? En dat heeft die Sofie wel al gedaan ofwa? Of dat meent ge niet, dat die zo'n seut is dat die dat nog nooit heeft gedaan. 

Mijn internetimago zou een deuk kunnen krijgen.

Maar waar ik wel voor uitkom is dat ik nog nooit een dekentje maakte. Ik volgde al eens bij de tiretten een DITje hierover. Lang geleden, maar maakte toen een sjaal.
Maar nu maakte ik een dekentje.

Met fleece.
En zelfgemaakte paspel.

Wat ik me had voorgenomen nooit meer te doen want 't sop is de kolen niet waard, maar ja af en toe moet ge eens afwijken van uw principes hé.
Maar het ging over een dekentje. Een zacht.

Dat werd dan ook getest
...door een dochter die moest doen alsof ze sliep...

...en door een zoon die het dekentje meteen wou opeten.
 
Er piepten een paar voeten uit die de mama dan weer zou opeten (maar hé, ik heb nog nooit...)

Voor baby Sander. Alstublieft

 



dinsdag 29 oktober 2013

Merci Griet

en ook wel merci tiretten

want u kon het al her en der lezen: Griet kwam langs bij de tiretten.

Niet gewoon eens zien of we wel allemaal flink ons best deden, neen, ze ging ons een avond helpen met de basisjurk uit haar boek.

Ge kunt u wel inbeelden dat ik een beetje zenuwachtig was, azo een BV onder de tiretten,...

Geregeld kregen we een mailtje om zeker te zijn dat we onze stof al geknipt te hebben. Goed voorbereid begon ik eraan onder het avondeten. Echt. Letterlijk. Net voor de spaghetti op tafel kwam, zo goed voorbereid was ik wel (want erna...ik mag er niet aan denken ;)

Groot was de schaamte (serieus mijn kaken zien er nog rood van) toen Griet bij mij ne keer keek hoe het ging. Een grote inkeping onderaan mijne rok (ongevraagd hulp gekregen van Ida) om maar te zwijgen van mijn naadwaarden die ik er op goed gevoel had bijgeknipt. Volgens mij deed ik het de helft van den tijd niet alleen op mijn goed gevoel maar ook nog met mijn ogen toe. Letterlijk.

Allez kortom, ik sloeg een geweldig figuur maar los daarvan...

Een oprechte merci Griet, want ik heb een jurk met een echte blinde rits en een dochter die keifier is op haar moeder.

En met mijn schaamrode wangen komt het ooit ook nog goed.

 
 
 
Stof en blinde rits: Veritas
Basisjurk uit stof voor durf hetzelvers. 


maandag 28 oktober 2013

den trouw (part 3)

Gelijk beloofd hier al deel 1 van de elkedagvandeweek post.

Ik vertelde er al hier over...

maar dan nu eindelijk de bewijzen
Eerst was er een eerste samenkomst, daar hebt ge geen foto's meer van.
Ge hebt iedereen gemeten en dan kon je er aan beginnen.
2 kleedjes en 3 hemden.




 Dan was er een grote pasbeurt!

  

En toen was't voor echt!

Met een geweldig schoon koppel

en al even geweldige bruidskindjes

die zelfs als ze er niets van snapten, geweldig braaf waren :)


En af en toe kwam die dochter van u zelfs fotogeniek uit de hoek


Maar echt lachen deed ze pas als ze mocht lopen!

 E & K, merci dat ik een deeltje mocht uitmaken van jullie schone dag :)

Patroon hemd: Gingerbread van Homemade mini couture (lang, smal patroon)
Patroon kleed: Anna van coupcoup
stof: stoffen van Leuven
knopen: Veritas

zondag 27 oktober 2013

die ochtend bij de bakker

(ter info alle j's zijn r's en de s zegt ze heerlijk lispelend..een beetje hé)

zei Ida
- mama, heeft die meneej een piemel? Een gjote zoals papa?

Ida schreeuwde ook
- ela mama! Mij niet slaan hé!

Ida fluisterde ook eens:
- de jeuzen slapen...ssst...meneej! (en toen werd het roepen)  niet babbelen hé, de jeuzen* slapen!

wist Ida
- mama, in de winkel kjijg ik een snoepje hé.

maar Ida zei ook eens tegen een nogal colalightbreakachtige kerel achter mij

- da's mijn mama hé. En die heeft een dikke poep.

Ge verstaat dat wij ongelooflijk content zijn dat er in onze dichte omgeving 3 bakkers zijn, zodat we haar geklap wat kunnen spreiden.

En dit gezegd zijnde: I'm alive and kicking en vanaf morgen zie je hier ELKE dag een maaksels verschijnen (of dat is nu toch mijn plan...)

zaterdag 14 september 2013

back to school

oooh ik ben goed gestart...




Ps: dat dit eigenlijk een begrijpend lezen taakje betreft waar 17 van 18 lln zich lieten vangen en dit op het bord schreven, terwijl dat niet de bedoeling was, dat zeg ik tegen niemand. 
Ohneen, die deden dat allemaal spontaan. Voor mij. De liefste juf van de wereld. Hoort ge mij? Keispontaan! 

donderdag 22 augustus 2013

getest en goedgekeurd

For the English readers: welcome to my blog. Get comfy and push the google translate button because if I write everything in English, you'll have a hard attack...so for your own safety --> http://translate.google.com/

Ge zijt niet dood. Ohneen.
Ge hebt het wel redelijk druk.
Ahja.
2 kinders. Geweldige, daar niet van. Maar druk hé
Ge veranderde weer van job. Maar ge wilt daar precies geen jaarlijkse gewoonte van maken. Ahneen.
Ge bereidt u ook nog steeds voor op "den trouw". En ge zit op schema. Johei. Want gij en schema's...da's gelijk de Zulma en slank zijn. Of gelijk de Zulma en koken. Of gelijk...ge verstaat het wel hé.

En alsof dat nog niet genoeg is...besloot ge een patroon te testen. 't is te zeggen, An koos u uit en besloot dat ge mee mocht doen. Mannekes, ik voelde mij vereerd enal. Allez,ik voel het nog steeds.
En ge pakte het serieus aan. Ge volgde het patroon (niet uw sterkste kant, maar ge deed het tot op de letter) en zie hier...

De dochter.
Met een schoon kleed. 
In een schoon stofke.
En 't beste vanal is...gijlen kunt dat nu ook maken. KLIK HIER. (voor het patroon)

 

 

Geweldig veel schoon foto's...maar moeilijk om de dochter gans in beeld te krijgen. Maar echt hé.
't kind test liever haar "turnen" uit.



En als ze met hare beiden voeten op de grond staat...
Zingt ze. Constant. Ge wilt niet weten wat allemaal. Maar ze zingt.
Een jolige ze, die van ons.

Gelukkig vinden 2-jarigen zichzelf ook geweldig grappig en vallen ze af en toe uit hun rol :)



stof en rits: Veritas.