Pagina's

vrijdag 29 september 2017


Ik volgde een cursus over smartphonefotografie.
Echt serieus. Ik heb nog maar sinds april een smartphone en nog elke dag verbaas ik me over de mogelijkheden.
Ik geef het toe: soms ligt de grens tussen de kinderlijke blijschap van een ontdekte snoepwinkel niet ver van mijn persoonlijkheid.

Maar ik wou ook structuur om met al deze mogelijkheden iets te doen. Enter de cursus.
Een echte. Via de blogacademie en via een echte fotografe.

Wel, hier de 5 dingen die ik vorige zaterdag leerde

1. Er is wel degelijk een verschil tussen foto's met de smartphone en het gewone (digitale) fototoestel. Echt waar. Wat ze jou ook vertellen, ik heb het verschil gezien en kan het bijna zelf ontdekken
Jouw smartphone mag dan nog heel goed zijn, helemaal zoals het fototoestel is het (voorlopig) niet.

2. Geen enkel foto die verschijnt op sociale media is onbewerkt. Blijkbaar ook al een feit. Zelfs de filter #nofilter is met een grote korrel zout te nemen (tenzij in mijne feed, maar kijk, die dateert natuurlijk nog van vóór deze cursus)

3. Er bestaan extra lenzen voor op jouw smartphone. Zodat puntje 1 opvalt, maar niet wegvalt. Laat dat duidelijk zijn.

4. Er zijn blijkbaar geweldig veel gratis app's die ervoor zorgen dat je jouw foto's kan bewerken, die ervoor zorgen dat jouw instagram wat meer een geheel vormt. Maar eerlijk, ik durf dat soms wat beige vinden. En grijs daar kun je niet aan doen maar voor beige kies je bewust.

5. En dan kregen we nog zo'n 1001 tips over de juiste foto. Eens ik dat onder de knie krijg, krijgen jullie het te zien ;)

Maar een aanrader, echt waar!

dinsdag 12 september 2017

pimping

Het is geen idee van u eigen.

Een knijpbord pimpen.
Ik zou daar zelfs niet opkomen.

Maar ik was wel keiblij toen het af was.



Merci tetterende tiretten dat ik er nog een jaar bij mag zijn :)
#watjezelfdoetdoejegoed
(of toch soms eens)

Meer foto's van keicreatieve tiretten? klik hier

vrijdag 8 september 2017

de 5 dingen die ik niet begrijp

Op de valreep ik geef het toe...
Eerst en vooral nu al een kleine nuance: ik begrijp ontzettend veel dingen niet.
Maar bij sommige sta ik niet echt stil tot ik er mee geconfronteerd word, anderen bedenk ik me regelmatig.

Zoals:
1. waarom het stuur van een auto niet in het midden staat? Je moet zowel links als rechts afslaan en parkeren, mij lijkt het logisch dat een stuur dan toch in het midden staat. Met aan elke kant iemand. of lekker alleen, kan ook rustig zijn.

Het Leven, Schoonheid, Scène, Rijden, Sturen, Dashboard

2. we met z'n allen ontbijten 's morgen en warm eten 's avonds. Op een paar organisatorische wonders die 's middags warm eten. Maar dat krijg ik niet geregeld. Maar ik zou misschien wel productiever zijn met een lekker dinerke achter de kiezen 's morgens. En kunnen afbouwen tegen de avond toe. Echt, wie doet er mee?

Salade, Achtergrond, Voedsel, Smakelijke, Olijven

3. dat ik, al drildragend persoon, geen patatten kan afgieten zonder te "bedoempen". Komaan tupperware, vind daar nu eens iets voor uit (en als ze dit net gedaan hebben, laat het mij gerust weten ;)

4. dat er nog geen één een pilleke heeft uitgevonden om de hongerigen te spijzen maar zonder te verdikken en punten te tellen. Allez ge snapt mij wel hé.

5. dat eerlijke handel bestaat. Voor jullie beginnen te steigeren: ik bedoel dat ik echt niet snap dat wij het gewoon vinden dingen te kopen die oneerlijk gemaakt zijn. Ik ben geen heilige maar ik snap dat niet. We doen ons best hier thuis en maken zelf ook fouten (of worden verleid door goedkope spullen) maar ik snap niet dat het niet gewoon eerlijk kan gebeuren. 

En jullie wat snappen jullie (nog) niet? 

dinsdag 5 september 2017

2 versies

Hierbij de korte versie:

Dit is de Stevie Hoodie.







Hierbij de lange versie

Het begon bij een hele lieve vraag van Oscar. Of ik alstublieft,allerliefste mama, ook eens een trui wou maken met rits?
Kijk, alstublieft en allerliefste in één vraag, daar kon ik alleen maar bevestigend op antwoorden.

Enter de stofkeuze. Mijn oog viel op een lichtblauw stofje met vliegtuigen. Wonderschoon, lijkt wat wollig.
Dus ik naar de veritas achter een rist, oogjes, touw, boordstof,...Om de een of andere reden kocht ik een witte, blauwe én roze rits.
Voor het patroon tekende ik een 110. Kijk, ik ben van het praktische soort. Oscar draagt nu een 104, helaas gaat dat niet superlang meer duren dus was ik vooruitziend. Meten op uw kind kan ook helpen, maar dat zou dan weer te praktisch voor mij geweest zijn.
Ik knipte patroon uit en begon te puzzelen.
Om er vrij snel achter te komen dat ik onmogelijk een hoodie uit mijn profijtig gekochte stof ging krijgen.
Enter stof 2. Zelfde merk, iets lichter, maar dat geneert niet. Oscar is, voorlopig, nog niet zo moeilijk. Een blauwe rits had ik ook gekocht dus plaatje perfect.

Enter de overlock. Want hey, hoodie, rekbare stof en afwerken staat bij mij gelijk aan: overlocken.
Alles ging goed. Echt goed en proper en... tot in de rits moest doen. Die is deelbaar. Nog steeds vraag ik me af waarom maar bon ik had een deelbare rits gekocht (zoals voorgeschreven hoor) en ik dacht...ik ga dat hier vlug eens regelen met de overlock.

Enter de mislukkingen op een rijtje. Een rits overlocken, ik heb daar duidelijk geen kaas van gegeten. Dat lukte langs geen kanten en op een bepaald moment zat ik zo dicht tegen mijn stof dat ik ze nog onmogelijk dichtkreeg. Trouwens ooit al eens een rits weten uitrafelen? Ik wist zelfs niet dat die dat deden, nu dus wel ;)
Ik foeterde, maakte los en herbegon met schaar in de hand en naaimachine van onder het stof, om dan te ontdekken dat ik in mijn stof had geknipt, ik een naald brak van mijn naaimachine, ik tegen beter weten in terug mijn overlock wou gebruiken, daar ook een naald van brak, mij naar onze garage begaf want daar bevinden zich allerlei schroevendraaiers die ik nodig had om die naalden te vervangen, alweer ik mijn teen keihard pijn deed (oke dat doet er niet toe) ik een koortsaanval kreeg (helaas echt, dus even platgelegen) en keiluid f*ck you riep.

Oscar kwam op dat moment binnen, antwoordde heel rustig dat ik beter niet vloek want dat zijn mama en papa daar niet tegen kunnen en dat daar op tafel nu toch wel de mooiste trui van de wereld lag.
Nadat de dafalgan zijn werk deed, ik mijn innerlijke Boeddha weer gevonden had, knipte ik alles wat met de rits te maken had los, vond gepaste schroevendraaiers, verving 2 naalden, knipte nieuw beleg (want dat was echt naar de vaantjes) herstelde de boordband en boem...ga naar korte versie of kijk eerst eens naar de Stevie Hooide met zoon :)



stof: visjes Lily Balou - mon depot/ streepjes: Veritas
benodigdheden: Veritas
patroon: Stevie Hoodie, La Maison Victor





vrijdag 1 september 2017

droompjes

Kleine dingen zien gebeuren.
Droompjes die in vervulling gaan.
In de maand september gaan we er aan werken.

Ik pikte er 5 uit en laat u achteraf weten wat lukte en wat niet.

De cactusredding
Lies, mijn zus, kreeg een cactus van een vriendin. Die vriendin had hem op haar beurt gekregen van haar oma. Helaas stond de cactus een tijdlang bij een andere vriendin. Die heeft hem laten verkleuren en er zijn rotte delen. Dus ik ga hem redden. Of da's toch het plan :)

Leven met een spin
Ik ben niet zo tuk op deze beestjes. Net voor ons raam hangt er een groot exemplaar. De kinderen vinden het geweldig om te zien hoe deze kanjer vliegjes inwikkelt verorbert. 1 maand mag ze blijven, nadien ga ik ze met zachte hand (laten) verwijderen. Ergens meer in de tuin ofzo en minder in het zicht.

Buiten eten op de tuintafel.
Tom is van vorig schooljaar bezig met een tuintafel te maken. Het einde van de zomer nadert en ook het einde van het maakproces. ik hoop dus nog deze maand eens buiten te kunnen eten op onze nieuwe tafel.

Minstens 10 keer 10 000 stappen zetten
Een uitdaging. Ik kocht een fitbit maar haal per dag, als ik echt echt mijn best doe 8000 stappen. We doen er nu een schep bovenop. (morgen trouwfeest met dansschoenen dan moet het al lukken ;) )
Spannend.

Nog een goed boek uitlezen
Deze vakantie was voor een aaneenschakeling van goede boeken. Meer erover in een volgend lijstje. Maar ik wil aan het goede leestritme van de vakantie een vervolg breien. Mezelf kennende mag ik de lat niet te hoog leggen, maar één boek moet toch lukken. Toch?

Hebben jullie (kleine) droompjes die je najaagt deze maand? Ik ben benieuwd...