Pagina's

donderdag 22 december 2016

Kerstkaartjes

Ooit begon je er mee.
En toen deed je het nog een keer
En dan volgde er nog een keer

En plots dacht je...
bwa met drie zal dat ook lukken...


 (bovenstaande foto is het bewijs dat Jef ook mee stempelde)

 Et voila!
En op de achterzijde staat er dit
maar dat nam ik voor mijn rekening ;)


Tot in 2017!

vrijdag 16 december 2016

Kids Proof

in januari had ge een goed voornemen:
elke maand een uitstap met de kinderen.
Nu, 11 maand later, is het den tijd van 't jaar van terugblikken. dus maakt ge een balans op.

Dit deden we:
museum voor natuurwetenschappen (verslag hier)
technopolis (verslag hier)

een echt circus (circus Ronaldo)

plopsaland (verslag hier)
en we gingen zelfs nog eens terug
Train world
Dinos alive (kursaal Oostende)
planckendael
zo de moeite dat we een maand later terug gingen (met abonnement op zak ;) )
Ida spreekt nog over Train World, echt de moeite, ook voor kleine kinderen. Al dacht Oscar dat zijn infofoontje een fotototestel was ;)
Oscar was dan weer zot/bang van dinos alive. Wij zeer ontgoocheld. Het was een tijdelijke tentoonstelling maar sommige dino's deden het niet, dezelfde uitleg op verschillende bordjes te lezen,...Maar kijk, ze kregen een diploma en blijkbaar vinden 3 jarigen dat zeer belangrijk. :)

Als ge dus ook weet dat ik ook nog een ooroperatie en dit voorhad, kunt ge alleen maar denken...
volgend jaar weer hetzelfde voornemen ;)

zondag 11 december 2016

Voor Oscar

Nu ge hier al wat kleedjes zag verschijnen, zou't ge  bijna vergeten dat de meerderheid hier mannelijk is.
(sowieso wat kleren betreft ben ik het enig broekloze wezen hier)

Soit, tijd om daar verandering in te brengen part I

voor Oscar,

mijne klein vent die eigenlijk al groot aan't worden is
fan van mega mindy ( 't pak) spiderman (de kunstjes) en piraten (de schietgeweren)
zot van auto's met zonder dak
hij lust niets als hij moe is en eet alles als hij wakker is
slaapt sinds kort door (yes!)
hij kan niet zonder zijn zusje
maar kan er geweldig hard ruzie mee maken
speelt met Jef alsof zijn leven er van hangt
maar kan er ook op gaan liggen en dan hangt dat van Jef er soms vanaf
zijn haar zakt soms af
...


 En als hij geen zin heeft om te poseren...dan heeft hij geen zin,zelfs niet als ge hem chocolade geeft.

Geloof me maar, hij kan ook normaal kijken. Echt waar.

zaterdag 3 december 2016

Pièce Unique

Toen ik begon te stikken was ik van het hebberig soort.
Een onwetend, hebberig geval.

Onwetend als in: ik koop stoffen maar ik weet niets van stofsoorten, mijn doel, dikten, draagbaar, krimpbaar,...
Hebberig als in: ik koop dan maar al die stoffen tegelijkertijd. Ge kunt er nooit genoeg hebben.Liefst ne meter. Ge weet maar nooit

Nu heb ik er genoeg. Veel te veel, van vele vraag ik me oprecht af wat me bezielde maar sommige blijken pareltjes te zijn.

Zoals dit...

Ik zag het hangen tijdens één of ander stoffenspektakel en ik kocht er van.
ohja dat was ook den tijd dat ik naast onwetend én hebberig ook van alles 1 meter kocht.

Dus één meter van dit mosterdgele pareltje lag ergens in mijn kast te wachten tot het moment dat eu..het moment daar was.
En toen ge, wat jaren later als de aankoop, ineens bij haar dit zag...lichtte jouw ogen op, kreeg je jeukende handen (maar van 't goeie soort) en begon het te kriebelen om er iets gelijkaardigs te maken.

En kijk, er rolde een salopettenkleed, volgens Ida, van onder het machine.

Eentje waar je gewoon jouw gezond (stik) verstand voor gebruikte.
en perfect matchende knopen (het valt misschien niet op maar in het hout zit dezelfde mosterdgele spikkel. Schoon, echt, geloof me maar)


En 't kind is blij met haar kleed. Eu pardon, salopettenkleed.
Ohja, geen idee waarom dat ze altijd haar armen opendoet. Ik ben allang blij als ze haar tong binnenhoudt.
En er zit nog wat speling op dus ze kan er geweldig lang geniet van hebben.
Dat laatste hoop ik vurig, want azo gezond (stik) verstand (of toch het mijne)...er is nog wat werk aan.


stof: atelier brunette
knopen: veritas

donderdag 1 december 2016

bye bye november, hello December #maandoverzicht


Ida en Oscar samen binnen aan het spelen. Met playmobil. Tweemaal uniek
Tweede keer de stikmarathon van de Tetterende tiretten. Proud to be part of it :)
De maand van meer groen in huis.
De maand dat de Sint aankomt
Ida aan het knutselen
Tom ging snowboarden, voor't eerst sinds 5 jaar. Snowboots werden getest en goedgekeurd
Naar plopsaland met beste vrienden
Naar Brussel met ♥ Tom ♥
Een zelfgemaakte tipi goedkeuren #fiendidit

om maar te besluiten...november was geweldig, ik hoop van december hetzelfde :)

zaterdag 19 november 2016

gratis patroon

Kent u dat?
Een abonnement op een naaiboekje, lid van een naaiclub met een mooie uitleenbib qua naaiboekjes, een pinterestbord vol met kooppatronen (waarvan je de patronen ook ergens hebt opgeslagen) en dan helemaal warm worden van een GRATIS patroon.

Ik had dat, ergens deze zomer, voor.

De simple dress van haar.
Less is more moet ook Ida gedacht hebben want dit was de eerste jurk die ik haar toonde die niet meteen onthaald werd op een roloog.

Een stofje waar we ons beiden konden in vinden werd gekocht, ik maakte het kleedje en toen veranderde ze weer van gedacht: geen kleedjes meer.
Dus het kleedje hing in haar kast. Toen ze plots op een ochtend naar beneden kwam met haar broek en dat kleedje en zei: zo wil ik het aandoen.

 Enige aanpassing is het touwtje, op haar rug een stukje vastgestikt, omdat ik geen elastiek in huis had.
 

Et voila, toen droeg de dochter alweer een kleed :)

En foto's met model: zeer moeilijk als er 3 kledingsstukken in het spel zijn die heel gegeerd zijn ;)

dinsdag 15 november 2016

Music for life

U weet het misschien nog...vorig jaar
Dit jaar liet je het nog even passeren. Ge weet wel druk en neen leren zeggen en zo van die dingen.
(maar eu noteert alvast de editie 2017 in uw agenda ;) )

Maar ge zijt blij dat ge nu kunt bijdragen tot...eu de financiële kant van de zaak. Want dat is uiteindelijk waar het toch over gaat.

Bij deze stel ik jullie trots voor:

week 1
bfl 2016 week 1 collage


Petrol & Mint | 2 Kaatjenaaisels | 3 Liesellove | 4 Sisko by Mieke | 5 Leven met Liv  
a naais ID | 7 Jo Chapeau | 8 Lucky Mie | 9 Piepow | 10 Made by Mazella

Meer uitleg (en alweer een pluim voor) bij deze 2 prachtdames: Annelies en Sarah.

vrijdag 11 november 2016

Over kleedjes en zo.

Zoals trouwe lezers weten, bezit ik over 3 prachtexemplaren van kinderen.
Een meisje en 2 jongens.

Dit bericht gaat over het meisje.
ofte Ida.
ofte ik ben geen meisje meisje want ik wil cool zijn
ofte ik rijd op mijn bmx
ofte ik skateboard en leer trucjes
ofte ik wil later in het circus werken
ofte mag ik buiten spelen
ofte hoe die zin hierboven eigenlijk wil zeggen: ik ga met modder, snot en andere vuile dingen mijn amuseren
ofte een joggingsbroek is toch het gemakkelijkste wat er is.

Vestimentair komen we niet altijd overeen die dochter en ik.
En af en toe wil ik dat ze een kleedje draagt.
omdat ze er schoon in is
omdat ik dat echt leuk vind om te maken (of te kopen)
Gewoon. Omdat ik het wil

Dat is een heel gedoe. Echt. Met drama en scènes en alles erop en eraan.
Tot ze dit zag.
Een open rug.
En roos.
En ik met verstomming naar haar keek. Serieus? Of is dat weer zo'n mop van een 5 jarige die ik niet snap?
Ze was serieus. Bloedserieus.

Dus ze kreeg wat ze wou.
Alleen niet in het roos én moest ze geduld hebben.





En geduld had ze, alleen niet voor de foto ;)




patroon: just knot it
stof: art gallery, voering iets geligs.

donderdag 3 november 2016

oktober #maandoverzicht

Toen ik bij haar een maandoverzicht zag verschijnen, dacht ik: dat wil ik ook.

En wat bleek: oktober was ook hier heel fijn!


Jef stapt achter alles dat even meewilt.
Met mijn ene zus naar Planckendael
knuffelen (ohja Ida in een kleedje, meer info volgt nog)
Een egel redden
Naar het bos om in de bomen de aap uit te hangen
Ida leert foto's trekken deel 1
Ida leert foto's trekken deel 2 (bewijs van de verovering van het veld achter ons)
De andere zus ontdekt India en wij doen "hetzelfde"
Jef, lachebek. Aangenaam.


zaterdag 29 oktober 2016

over de Himalaya

8 mei staat in uw geheugen gegriefd als de dag dat je even verlamd was, het moment waarop jouw mond niet deed want hij anders wel zeer graag deed, de dag dat het allemaal begon.

Maar vooral als de start van een reis, die je in jouw geheugen geklasseerd hebt onder de noemer: de beklimming der Himalaya.
En ge hoopt dat vooral te onthouden. Want dat klinkt toch nog net wat schoonder dan revalideren, frustreren, herbeginnen, uiterlijke zon en innerlijke regen.

Een reis met dieptes en hoogtes, zo eentje door je gehele innerlijke ik.
Zo één van 't slag van jezelf tegenkomen enzo.
Maar ook voelen wie je naasten zijn, wie er klaar staat met liefde, vriendschap én eten. (niet onbelangrijk toch)

En steeds in je achterhoofd met groot besef waarvoor je het allemaal doet.

Je bent zeer dankbaar dat er aan de reis een einde komt. Nog een paar keer op én neer en ge zijt er.
Uw hoofd doet alweer wat het hoort te doen én uw mond doet dat ook (babbelen én lachen voor wie het nog niet helemaal doorhad. Ge hebt nog regelmatig hoofdpijn maar ge weet wat je moet doen want als een volleerd klimmer leert ge waar de losse rotsen zitten én wat ge kunt doen om verder te geraken.)

Ge zijt er dus stilletjes aan weer klaar voor en hoopt van u hetzelfde.







maandag 6 juni 2016

Een tas...getest voor u.

We zijn eind maart.
We schrijven dan een mailtje naar Stephanie. U kent ze misschien wel onder juffrouw kersjes. (hier de blog)
En zij schrijft terug en voor ge het beseft zit je in een testpanel.

En dan roept ge van yesserdeyes en een kleine f*ck maar ge zijt vooral content.

Ge krijgt een mailtje met uitleg en patroon.

En ge begint eraan. In de paasvakantie. Terwijl dat ge eigenlijk moest rusten met jouw oor. Maar ge zijt goed in het negeren van dokters en pijntjes en ge knipt, naait, leest, verbetert, vloekt ne keer, maar ge moet geen één keer, ik herhaal, geen één keer losmaken.
De dingen die niet duidelijk waren stuur je terug op en je maakt de tas af.

Af, af en af. Eerlijk? Ik heb er 3 avonden aan gewerkt, ik herhaal het niet moeten losmaken maar wel af en toe ne keer goed na moeten denken.

Voor ge het weet, kan je showen. En zoals ge kunt zien aan de foto's, is de tas ook al echt gebruikt.

 Je kan kiezen voor de zakjes vooraan. Ik koos er 2 en ze staan wel recht maar ik heb de tas leeggemaakt voor de foto's en zo zien ze er scheef uit ;)
 De tas sluit met een lange rist...
 Ook achteraan kan je zakjes toevoegen, ik koos voor één lange zak.
 De voering...

Dit is de Small versie, en ik verzeker je hier kan al heel veel in. We gebruiken ze nu als luiertas, maar ze heeft ook al dienst gedaan als weekendtasje.
Er is nog een XL versie. En die is dan ook echt, XL.


Meer info?
Kopen kan je het patroon HIER
Meedoen met de give away kan HIER

Succes!

maandag 23 mei 2016

uw ziektebeeld ofneen het mijne.

Het was hier stilletjes. Helemaal onbedoeld.
Want er is nog een tas, kleed, shorten,... Allemaal dingen die klaar zijn, zo goed als klaar zijn en geblogd kunnen worden.

Maar er was ook een hoofdpijn. Als in hoofdPIJN.
Zo hard, hevig, allesuitschakelend dat ik er steeds van moest overgeven, stopte met praatte en logisch denken.
Ik hield het amper 5 dagen vol, alvorens ik naar spoed gevoerd werd.
Want zelf rijden lukte niet. Onmogelijk.

Er werden scans genomen, bloed afgetapt, ruggemerg opgespoord en gevonden,...

En ik had maar hoofdpijn, zo hard, hevig en allesuitschakelend.
Na een nacht/ochtend vol testen viel het verdikt:

hersenvlies- en hersenontsteking.

De twee.
Tegelijkertijd.
Hard, hevig en allesuitschakelend.

Ik moest 11 dagen in het ziekenhuis blijven voor een kuur. En die zitten er net op.
En dan moet ik nu nog revalideren.
2 keer in de week, in het ziekenhuis. Om weer mezelf te worden.

Je snapt dat dit ziektebeeld hard, hevig en allesuitschakelend is. En dat we daar nu van moeten bekomen. En weer leren onszelf te worden.

En dat hard werken is.
Maar dat ge er helemaal klaar voor zijt.
Dus tot binnenkort.


zaterdag 23 april 2016

Grace voor Florence

Toen het eerst volgende kleine meisje werd geboren, zusje van hem, zocht je het wereldwijde web af op zoek naar een klein en schattig patroon.

Heel lang heb je niet moeten zoeken. Gelukkig telt blogland ook mensen die gratis dingen delen en geven ze jou zo de kans ook eens kennis te maken met andere technieken dan die je die je gewoon bent...
en is het niet zo dat kleine meisjes af en toe een kleedje verdienen met een heel gracieuze naam?




Patroon: Grace (gratis aangeboden door Griet, www.emmaenmona.blogspot.be)
Stof: rest van hier  en hier en hier en ge wilt niet weten hoeveel meters ik nog liggen heb

Maar wat ik me dan afvraag. Ik maakte (zelf dus) het kleedje en kocht nog een giletje erbij in een zeer gekende/voor mij verslavende kinderwinkel.
Hoe doen jullie dat voor kraamcadeaus?


dinsdag 5 april 2016

samenwerkende vennootschap

In ons huis hebben we,tijdens de verbouwing, gekozen voor grote ramen.
Dat maakt dat wanneer we door het grote raam achteraan ons huis kijken, dit zien:


(allez eerst onze tuin hé)

Maar aan de zijkant, zien we een betonnen platen.  Zo in den tijd geplaatst zodat je zeker geen contact moest hebben met je buren. Zo platen, helaas.

Kijk, ik had al verschillende ideeën geopperd: grafitti, kaleien, hangende tuinen met palletten, mostekeningen,...
Helaas kwam Tom altijd met overtuigende tegenargumenten zodat we op die betonnen platen bleven kijken.

Nog meer helaas hebben we ook niet het budget om zotte kosten te doen, want ons huis is bijlange nog niet af.

Maar toen zag ik iets, overtuigde Tom en we maakten dit:


Naar deze pin.

Hij dacht na over de verschillende mogelijkheden, welk materiaal, mat een aantal dingen op.
Hij stuurde mij op pad om bloemekes te kopen.

Toen gingen we aan de slag. Hoe dat we dat deden?
Wel jullie krijgen HIER gratis ende voor niets hier alle info.





Ten huize nummer 89 vanaf heden 2 fiere gezichten te zien en voorlopig ook nog schoon bloemekes, eens zien welke van de 2 het langst zal overleven ;)