Pagina's

vrijdag 7 april 2017

het gevolg

Ik ben nog niet oud. Echt niet.
Maar ik ben ouder geworden, dat wel.
De ene keer denk ik shit, de andere keer foert.
Maar helemaal ontkennen kan ik niet meer

  • flappende armen. Zeggen dat ik een onsportief type ben, is een understatement. Ik sport niet. Nooit. Tenzij het sportdag is, dan wel. En dan moet ik daar een half jaar van bekomen. Wel tot voor kort vond ik dat ge dat niet echt zag. Oké afgetraind zie ik er niet uit maar tegenwoordig flappen de onderarmen. Echt waar. Zeer vervelend nu de zomer eraan komt. Als u tips heeft, die van't slag zonder sport, hoor ik het graag
  • men spreekt mij aan met mevrouw. Eerlijk waar. Men denkt ook steeds dat ik zwanger ben (reden: lees hierboven) dus stokoud zie ik er nog niet oud maar mevrouw is toch al een teken, niet?
  • Ik hoefde laatst niet meer uit te leggen dat ik toch niet minderjarig was als ik aan kinderen begon. Iets wat ik tot mijn 30ste veel heb moeten doen. Samen met mijn pas te pas en onpas tonen. Die fase ben ik nu (helaas?) gepasseerd.
  • ik riep overlaatst naar mijn moeder: mama, stopt daar nu toch eens mee. Meer lachend dan boos, ofzo hoor. Maar men keek naar mij alsof ik een speciale was en begon te fluisteren: de'r zal iets aan de'r kop zijn. buiten het feit dat dit laatste echt is, ben ik blijkbaar op een (zichtbare) leeftijd gekomen dat ik mama binnenshuis zeg. Wat ik dan buitenshuis moet zeggen, daar ben ik nog niet aan uit.
  • toen ik een nieuwe bril kocht, zei de dame in kwestie dat het tijd werd voor een verfijnder model. Ik, verfijnder? toen wist ik het zeker...ik begin oud te worden.
Volgende week? De 5 bewijzen dat ik nog piepjong ben, ahja ;)

2 opmerkingen:

  1. Herkenbaar. Katers zijn veel erger, te lang op je hurkjes zitten wordt gevolgd door vier dagen spierpijn, een kind dat 's nachts een beetje onzin uitkraamt, krijgt een grommende moeder en ochtendhumeur terug. En ik vrees dat het alleen maar erger wordt!

    BeantwoordenVerwijderen