Pagina's

dinsdag 5 september 2017

2 versies

Hierbij de korte versie:

Dit is de Stevie Hoodie.







Hierbij de lange versie

Het begon bij een hele lieve vraag van Oscar. Of ik alstublieft,allerliefste mama, ook eens een trui wou maken met rits?
Kijk, alstublieft en allerliefste in één vraag, daar kon ik alleen maar bevestigend op antwoorden.

Enter de stofkeuze. Mijn oog viel op een lichtblauw stofje met vliegtuigen. Wonderschoon, lijkt wat wollig.
Dus ik naar de veritas achter een rist, oogjes, touw, boordstof,...Om de een of andere reden kocht ik een witte, blauwe én roze rits.
Voor het patroon tekende ik een 110. Kijk, ik ben van het praktische soort. Oscar draagt nu een 104, helaas gaat dat niet superlang meer duren dus was ik vooruitziend. Meten op uw kind kan ook helpen, maar dat zou dan weer te praktisch voor mij geweest zijn.
Ik knipte patroon uit en begon te puzzelen.
Om er vrij snel achter te komen dat ik onmogelijk een hoodie uit mijn profijtig gekochte stof ging krijgen.
Enter stof 2. Zelfde merk, iets lichter, maar dat geneert niet. Oscar is, voorlopig, nog niet zo moeilijk. Een blauwe rits had ik ook gekocht dus plaatje perfect.

Enter de overlock. Want hey, hoodie, rekbare stof en afwerken staat bij mij gelijk aan: overlocken.
Alles ging goed. Echt goed en proper en... tot in de rits moest doen. Die is deelbaar. Nog steeds vraag ik me af waarom maar bon ik had een deelbare rits gekocht (zoals voorgeschreven hoor) en ik dacht...ik ga dat hier vlug eens regelen met de overlock.

Enter de mislukkingen op een rijtje. Een rits overlocken, ik heb daar duidelijk geen kaas van gegeten. Dat lukte langs geen kanten en op een bepaald moment zat ik zo dicht tegen mijn stof dat ik ze nog onmogelijk dichtkreeg. Trouwens ooit al eens een rits weten uitrafelen? Ik wist zelfs niet dat die dat deden, nu dus wel ;)
Ik foeterde, maakte los en herbegon met schaar in de hand en naaimachine van onder het stof, om dan te ontdekken dat ik in mijn stof had geknipt, ik een naald brak van mijn naaimachine, ik tegen beter weten in terug mijn overlock wou gebruiken, daar ook een naald van brak, mij naar onze garage begaf want daar bevinden zich allerlei schroevendraaiers die ik nodig had om die naalden te vervangen, alweer ik mijn teen keihard pijn deed (oke dat doet er niet toe) ik een koortsaanval kreeg (helaas echt, dus even platgelegen) en keiluid f*ck you riep.

Oscar kwam op dat moment binnen, antwoordde heel rustig dat ik beter niet vloek want dat zijn mama en papa daar niet tegen kunnen en dat daar op tafel nu toch wel de mooiste trui van de wereld lag.
Nadat de dafalgan zijn werk deed, ik mijn innerlijke Boeddha weer gevonden had, knipte ik alles wat met de rits te maken had los, vond gepaste schroevendraaiers, verving 2 naalden, knipte nieuw beleg (want dat was echt naar de vaantjes) herstelde de boordband en boem...ga naar korte versie of kijk eerst eens naar de Stevie Hooide met zoon :)



stof: visjes Lily Balou - mon depot/ streepjes: Veritas
benodigdheden: Veritas
patroon: Stevie Hoodie, La Maison Victor





6 opmerkingen:

  1. Meer nog ! Dat is hier nu toch de mooiste oudste zoon met de mooiste trui van de wereld ! Echt waar !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een lijdensweg, maar wel leuk om te lezen ;) En het resultaat is geweldig

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Supermooi gedaan, er is niks te zien van de gevoerde strijd! Buiten een tevreden zoon in een prachtige hoodie!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. van dichtbij wel hoor maar ik onthou: er is niets te zien ;)

      Verwijderen