de bevalling

Gevoelige lezers slaan dit best over, net als mama's die binnenkort moeten bevallen, want er gaan hier woorden zoals bloed, pijn, knippen, ...vallen. (en ik wil niemand schrik aanjagen, dat begrijpt ge wel)

Zoals gelijk welke bevalling waar dan ook begint, begon deze ook: goedgemutst. Want eindelijk was't zo ver. Dat uitkijken, dat verlangen, dat onwetende, tjaka boem, na vandaag (als ge sjans hebt) is dat weg.
En daar keek ook gij keihard naar uit.

Ge waart goed voorbereid door vakliteratuur, ge nestelt u, ge pakt af en toe pauzekes, ge probeert soms aan ietske anders te peizen dan aan dit. Maar ge zijt goed bezig. Hebt ge van horen zeggen hé. Ge zet door, ge duwt, ge knipt...

Dat het geen echte bevalling is, hebt ge nu wel door. Maar 't leek op één. Met bloed, zweet en tranen. En doorgaan tot het bittere einde.

En op dat einde zo fier als ne gieter zijn. Dat 't schoonste is dat ge al hebt gemaakt.

En dat een ander het zijne er van peist,'t is van u. (en dus zwijgen we stillekes over de kleine fouten die er ondanks schone uitleg er in zijn geslopen...)

En vooral...gelijk bij een echte... dat het nog effekes zal duren voor ge er nog eentje maakt want nu wilt ge er eerst ewa van genieten :)