ritstasje

Vorige week was ik er met goede moed aan begonnen. Een ritstasje volgens haar methode.

Maar zoals je ziet, had ik iets fout gedaan. Mijn ene buitenkant (die met de auto's), bleek de binnenkant van de stof te zijn.

Zoals je nog meer ziet, trekt de afwerking op niets, maar dat geneert niet: het was een probeersel. En zoals je nog nog meer ziet, schrijf ik bij mijn probeersels de beginmaten op want ergens onderweg verlies ik blijkbaar altijd een centimeter of 2.

Kortom, ik had nood aan een hulplijn. Gisteren tijdens de tirettenavond, ging ik samen met Els aan de slag. En met de hulp van Leen haar lui wijven methode, kon ik het ritstasje afwerken.

Tede (= zo een fier geluid, gelijk ne goochelaar die een konijn uit zijn hoed tovert.)

Want ja, ik ben er fier op. (toegegeven er een konijn laten uitkomen was spectaculairder geweest, maar toch.) En ik ga dat hier direct opsturen naar Leopoldsburg waar mijn zus op kamp haar verjaardag viert.