Het wordt er niet beter op (2)

Hij lacht. Meestal. Hij kijkt rond en zucht. Dat laatste doet hij steeds meer.
Hij is jarig.
We doen vrolijk. Maar wat wens je een mens op die leeftijd? Je weet dat het beste niet meer zal komen. Hij weet dat ook.
Hij vecht daar tegen. Het doen hem pijn te zien dat niemand hem nog echt vertrouwt.
Hij wordt gecontroleerd. Wij bedoelen het goed, denken we. Hij ziet het als een opdringen van zaken die hij niet nodig heeft, denkt hij. We praten naast elkaar, voelen we.
Hij zucht nog eens en blaast de kaarsen uit.
In zijn ooghoek wiebelt een traan, klaar om te vallen. Of net niet.
Hij legt zijn oude, verrimpelde, licht bibberend hand op zijn schoot. Hij houdt hem sterk.
Voor wie of waarom, weet hij niet. Maar hij voelt dat hij dit nu moet doen. Zich sterk houden, of er komt nog meer controle, nog minder vertrouwen.

Hij krijgt een wandelstok cadeau. Ergonomisch. We bedoelen het goed.
Maar dat ziet hij niet.

***
#oudworden