life is a bitch

sometimes...

Ge had wat goed te maken tegenover uwe Wilfried.

En dus peist ge: kook ne keer. Ge kunt dat niet. Koken. Echt niet. Ge doet dat ook niet graag. Maar de liefde van een man gaat dwars door de maag, dus om het goed te maken, uw eigenste mankementen aan kant zetten, 't zou gene kwaad kunnen. Ge besluit iets simpels te maken. Want nogmaals. Ge kun dat niet.
Ge maakt quiche.

De Wilfried schrijft voor u een stappenplan uit. Zodat ge gewoon moet lezen en uitvoeren. Iets dat ge wel kunt.
Bij stap 6 lacht ge ne keer in uw zelve. "Zoeteke, zoeteke, zoeteke toch. Een schoon stappenplan maken maar dan de bloem vergeten. Sjans dat ik hier wat nadenk."
En ge doet bij uwe quiche 40 g bloem.
Waarom 40g? Eu?
Waarom bloem? Eu?
Waarom niet gewoon volgen wat er staat? Tja
Aan't tafel grinnikt ge nog wat na. En ge zegt: zoeteke, zoeteke, zoeteke toch, schoon stappenplan maar een sjans dat ik aan de bloem dacht. De ogen van uwe Wilfried gaan wat wijder staan. Bloem, leest ge verschrikt af.
Dus ge verdedigt uwzelve door te zeggen: ja maar, ik heb er 40 g ingedaan dus da's oké hé.
In quiche zit geen bloem. Geen. Bloem.
Ge kijkt verschrikt terug.
Geen? Geen!
Ah, maar 40 g bloem dat zult ge wel niet smaken zeker?

Neen, dat smaakt ge niet. Maar gij hebt suiker gepakt. En dat smaakt ge wel.

En toen werd het een pak friet. Met veel liefde omgereden. Want de liefde gaat dwars door de maag...en die kan maar beter goed gevuld zijn.

Z.A. Van Elders