gevloek en getier (maar lees hier de gecensureerde versie)

ik doe daar normaal niet echt aan mee. Azo vloeken en tieren.
Innerlijk wel, hé.
In den otto, als diene voor u peist dat 50, eigenlijk 30 wil zeggen en dus maar 20 rijdt.
In de colruyt, op na zatermiddag als't vol loopt met oude mensen.
Of als ge weg moet en ge hebt een ensembleke in uw hoofd, dat just in de was zit.
Of als ge peist: yes weekend en ge ontdekt dat het nog maar dinsdag is.
Of...

Maar da's allemaal maar innerlijk hé. Voorts ben ik de zenheid zelve. (ahum, ahum, ahum)
En azo luidop? Nieje, dat kan ik mij niet inbeelden. :)

Maar toen ik effekes geleden aan't fietsen was. En mijn tas in mijn wiel belandde. En er een gat  ontstond. En mijn gsm op de grond viel door dat gat. En dat daar ne tractor overreed. (bij nader inzien naast reed, maar de gsm was er wel aan). Awel, toen heb ik mij laten gaan.

Compleet. In't Engels (en ook Frans en ook Nederlands en een paar woorden Turks).

En na dat vloeken, kwam de aanvaarding. Dat die tas echt om zeep was. En uiteindelijk maakte ik een nieuwe. Opvouwbaar enal. Volgens recept 10. En dat laatste zonder gevloek. (geloven wie geloven wil :)