Over kleedjes en zo.

Zoals trouwe lezers weten, bezit ik over 3 prachtexemplaren van kinderen.
Een meisje en 2 jongens.

Dit bericht gaat over het meisje.
ofte Ida.
ofte ik ben geen meisje meisje want ik wil cool zijn
ofte ik rijd op mijn bmx
ofte ik skateboard en leer trucjes
ofte ik wil later in het circus werken
ofte mag ik buiten spelen
ofte hoe die zin hierboven eigenlijk wil zeggen: ik ga met modder, snot en andere vuile dingen mijn amuseren
ofte een joggingsbroek is toch het gemakkelijkste wat er is.

Vestimentair komen we niet altijd overeen die dochter en ik.
En af en toe wil ik dat ze een kleedje draagt.
omdat ze er schoon in is
omdat ik dat echt leuk vind om te maken (of te kopen)
Gewoon. Omdat ik het wil

Dat is een heel gedoe. Echt. Met drama en scènes en alles erop en eraan.
Tot ze dit zag.
Een open rug.
En roos.
En ik met verstomming naar haar keek. Serieus? Of is dat weer zo'n mop van een 5 jarige die ik niet snap?
Ze was serieus. Bloedserieus.

Dus ze kreeg wat ze wou.
Alleen niet in het roos én moest ze geduld hebben.

En geduld had ze, alleen niet voor de foto ;)

patroon: just knot it
stof: art gallery, voering iets geligs.