vissen

Ge gaat hier te pas en te onpas het woord vis tegenkomen. Kwestie van nu al de titel van dit bericht te verantwoorden hé. Dat het hier uiteindelijk zeer weinig met vissen te maken heeft, neemt u er bij deze volledig vrijwillig bij.

Ge moet nog steeds rusten. Dat bevalt u niet. Wel op de dagen dat ge niet anders kunt. Dat ge niet kunt stappen, niet kunt liggen en niet kunt zitten zonder tranen in uw ogen. Van de pijn.
Gelukkig hebt ge ook andere dagen. Zo van die dagen dat zitten beter lukt dan liggen en net als ge dat gewoon zijt is't omgekeerd. Uw lijf en gij. Dezer dagen geen geweldige liefdescombinatie.
Dus telt ge af (oooh en 't is nog effekes...9 weken). En op de dagen dat zitten u beter afgaat dan't liggen, neemt ge een boek in uw hand. Ge bladert er door. En ge kiest ne rok. Ne vis zou idioot zijn om uw dochter mee te kleden, niet?

Lucy zou't worden. Correctie. Is't geworden. Serieus. Ondanks de zeer moeilijke uitleg. Ook serieus. Echt waar.

stof: petit pan

wij vissen eenden.
Dat kunnen we uitspreken.
Vis is voorlopig pis en 
dat willen we nu nog niet horen

detail achterkant met knopen en splitje.

Maar uiteindelijk lijkt mijn versie op de rok in den boek, zit het schoon aan't lijf van de dochter en hebt ge er al complimenten over gekregen. Echt waar. Dus dan klagen we niet. Serieus.

 

hip hip hoera!

voor mezelf.
Jawel. Yes! Woehoew!!!
Zelfs als ge plat moet liggen, kunt ge nog pannenkoeken eten.
En taart.
En choco.

En alles doorspoelen met kidibull.
Serieus. Ik spreek uit ondervinding.

Want plat of niet plat, verjaren doet ge. Ik dus vandaag. Op de schoonste dag (tot  hier toe) van't jaar...

We deden het in stijl. Of Ida dan toch.
Ik maakte een kleedje. Voor haar. (voor mezelf zou wat idioot zijn, ik ben op dit moment gelijk diene aap met diene gouden ring en het allemaal toch lelijk blijft, hoewel olifant, walvis,...beter past dan aap. Allez, ge verstaat mij wel hé)

Dat het lang heeft geduurd, moet ik er waarschijnlijk niet bij vertellen.
Dat het niet de schuld is van't patroon, raadt ge ook zelf wel.

Dat ge er al geweldig schone exemplaren van hebt gezien, zult ge wel kunnen beamen.

Dus da'k niet achter kon blijven, lijkt me logisch.

En dan ga'k nu verder, vanuit de zetel, nog wat rusten en genieten...